Δευτέρα 10 Ιανουαρίου 2011

Ένα νοσοκομείο...Αίσχος!

Το βράδυ του Άη Γιαννιού μετέβηκε στο νοσοκομείο Ζακύνθου ασθενής με οξεία φαρυγγίτιδα,
μετά από εξέταση και σύσταση δυο οικογενειακών ιατρών του στο σπίτι.
Το πρόβλημα ήταν πολύ σοβαρό και εγκυμονούσε μεγάλος κίνδυνος να κλείσει ο φάρυγγας και να χρειαστεί τραχειοτομή. Αφού τον εξέτασαν οι εφημερεύοντες γιατροί του νοσοκομείου και του έκαναν και τις απαραίτητες επιπλέον εξετάσεις, (χωρίς ΟΡΛ) αποφάσισαν ότι το πρόβλημα δεν ήταν σοβαρό, και δεν χρειαζόταν να παραμείνει στο νοσοκομείο, παρόλες τις αντιδράσεις του ασθενούς και της οικογένειάς του.
Του έδωσαν κάποια αντιβίωση να παίρνει, και τον έστειλαν σπίτι. Ο ασθενής βλέποντας την σοβαρή κατάστασή του, επικοινώνησε από το σπίτι ξανά και με τους δυο οικογενειακούς του γιατρούς, (παθολόγο και ωτορινολαρυγγολόγο) και του επιβεβαίωσαν πάλι ότι το πρόβλημα ήταν σοβαρό και δεν έπρεπε να τον αφήσουν να φύγει από το νοσοκομείο. Υπήρχε πάντα μεγάλος κίνδυνος να κλείσει ο λαιμός του, με αποτέλεσμα να χρειαστεί επέμβαση τραχειοτομής, το οποίο ισχυρίστηκαν και οι δυο γιατροί.
Σημειωτέον ότι αμέσος ο ένας εξ αυτών τηλεφώνησε στον κ. Καψαμπέλη και του εξήγησε το περιστατικό και την σοβαρότητα του ασθενούς, και ότι την αντιβίωση έπρεπε να την πάρει ενδοφλεβίως στο νοσοκομείο, και όχι από το στόμα στο σπίτι.
Τότε ο οικογενειακός γιατρός ενημέρωσε την οικογένεια του ασθενούς να πάνε πίσω στο νοσοκομείο και να παραμείνει μέσα ο ασθενής έως ότου θεραπευτεί χορηγώντας του την κατάλληλη θεραπεία.
Όταν ξαναπήγαν στο νοσοκομείο, "ου το θαύμα" τον περίμεναν με το κρεβάτι έτοιμο στρωμένο και με ιδιαίτερη φιλοξενία.  
Και ερωτώ! ΈΠΡΕΠΕ να πάρουν εντολή από τον κ. Καψαμπέλη για κινηθούν όπως έπρεπε, και να αντιμετωπίσουν μια εξαιρετικά επικίνδυνη περίπτωση ασθενή με σοβαρό πρόβλημα οξείας φαρυγγίτιδας, και σοβαρό πρόβλημα αναπνευστικού, για να τον κρατήσουν εντός νοσοκομείου?
Η έπρεπε ο ασθενής να πεθαίνει από ασφυξία πρώτα για να καταλάβουν το πόσο σοβαρή ήταν η κατάστασή του.
Τι θα προλάβαιναν να κάνουν η οικογένεια του, αν μέσα στην νύχτα έκλεινε τελείως ο λαιμός του και δεν μπορούσε να αναπνεύσει?  Θα του έκαναν αυτοί την τραχειοτομή? Η δεν θα προλάβεναν να τον πάνε στο νοσοκομείο και θα πέθαινε? Ποιός θα αναλάμβανε τότε την ευθύνη?
Αυτό είναι το νοσοκομείο μας κύριοι, και αυτοί είναι οι γιατροί του. Αίσχος!!
Ας λειτουργήσει επιτέλους κάποτε σωστά.

Αλλά και "οι άγιοι φοβέρα θέλουν"

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ο Θεος ειναι παντα διπλα μας, και ας μην τον βλεπουμε...

Μια νύχτα κάποιος άνθρωπος είδε ένα όνειρο. Ονειρεύτηκε πως περπατούσε στην ακρογιαλιά με το Θεό. Στον ουρανό άστραψαν σκηνές από τη ζωή του. Σε κάθε σκηνή έβλεπε δυο ζευγάρια πατημασιές πάνω στην άμμο. Το ένα ανήκε σε αυτόν και το άλλο στο Θεό. Όταν και η τελευταία σκηνή της ζωής του έλαμψε μπροστά του, κοίταξε πίσω του τις πατημασιες στην άμμο. Παρατήρησε πως πολλές φορές στο δρόμο της ζωής του, υπήρχε μόνο ένα ζευγάρι πατημασιες. Και πως αυτό συνέβαινε στις πιο δύσκολες και θλιμμένες του στιγμές. Αυτό πραγματικά τον πείραξε και ρώτησε το Θεό: <<Θεέ μου εγώ όταν αποφάσισα να σε ακολουθήσω μου είπες πως θα βαδίζουμε μαζί αυτόν το δρόμο, άλλα παρατήρησα πως στις πιο δύσκολες στιγμές της ζωής μου,υπάρχει μόνο ένα ζευγάρι πατημασιες... Δεν καταλαβαίνω! Γιατί όταν σε χρειαζόμουν πιο πολύ εσύ με άφηνες?>> Και ο Θεός απάντησε: <<Πολυακριβό μου παιδί,σε αγαπώ και δε σε άφησα ποτέ! Στις στιγμές της δοκιμασίας και του πόνου, που βλέπεις μόνο ένα ζευγάρι πατημασιές σε κρατούσα στην αγκαλιά μου...>>



...........................Δωρεάν διαφημήσεις...........................

ΕΝΟΙΚΙΑΖΟΜΕΝΑ ΔΩΜΑΤΙΑ Blue Lake. ΛΙΜΝΗ ΚΕΡΙΟΥ

ΕΝΟΙΚΙΑΖΟΜΕΝΑ ΔΩΜΑΤΙΑ Blue Lake. ΛΙΜΝΗ ΚΕΡΙΟΥ