Ο Θεος ειναι παντα διπλα μας, και ας μην τον βλεπουμε...
Μια νύχτα κάποιος άνθρωπος είδε έναόνειρο. Ονειρεύτηκε πως περπατούσε στην ακρογιαλιά με το Θεό. Στον ουρανόάστραψανσκηνέςαπό τη ζωή του. Σε κάθεσκηνήέβλεπε δυο ζευγάριαπατημασιέςπάνω στην άμμο. Το έναανήκε σε αυτόν και το άλλο στο Θεό. Όταν και η τελευταίασκηνή της ζωής του έλαμψεμπροστά του, κοίταξεπίσω του τις πατημασιες στην άμμο. Παρατήρησε πως πολλέςφορές στο δρόμο της ζωής του, υπήρχεμόνοέναζευγάριπατημασιες. Και πως αυτόσυνέβαινε στις πιο δύσκολες και θλιμμένες του στιγμές. Αυτόπραγματικά τον πείραξε και ρώτησε το Θεό: <<Θεέ μου εγώόταναποφάσισα να σε ακολουθήσω μου είπες πως θα βαδίζουμεμαζίαυτόν το δρόμο, άλλαπαρατήρησα πως στις πιο δύσκολεςστιγμές της ζωής μου,υπάρχειμόνοέναζευγάριπατημασιες... Δεν καταλαβαίνω! Γιατίόταν σε χρειαζόμουν πιο πολύεσύ με άφηνες?>> Και ο Θεόςαπάντησε: <<Πολυακριβό μου παιδί,σε αγαπώ και δε σε άφησαποτέ! Στις στιγμές της δοκιμασίας και του πόνου, που βλέπειςμόνοέναζευγάριπατημασιές σε κρατούσα στην αγκαλιά μου...>>
